O tren de levitación magnética (MAGLEV)

Uxío Baliñas Losada

O tren de levitación magnética, tamén coñecido como Maglev, e un sistema de transporte ferroviario no cal o tren levita sobre unha via sustentado por campos magnéticos.
Este estado de suspensión limita o rozamento do convoi o aire ambiental, permitindo a este sistema ferroviario alcanzar velocidades casi imposibles de conseguir nun ferrocarril convencional (hasta 600 km/h en prototipos).

Esta tecnoloxía leva moitos anos en desenrrolo, pero o alto custe deste tipo de infraestructuras limitou a sua implantación.
O primer sistema comercial de trenes Maglev existente no mundo está desarrollado pola compañía aleman Transrapid International, unha joint-venture dos grupos industriales Siemens y Thyssenkrupp.
De momento a sua producto tan so foi instalado en Shanghai, na linea que une o centro financiero da ciudad co seu aeroporto internacional.
O tren de levitación magnética de alta velocidade permite realizar o recorrido, de 30 kilómetros, en tan so 7 minutos e medio.
Existen outros proxectos en Alemania, Estados Unidos, Emiratos Árabes, Holanda, e incluso un gran proxecto para unir as cidades de Londres e Glasgow, atravesando practicamente toda Gran Bretaña, aunque de momento ningunha destas propostas se encontra aprobada.

Xapón e xunto a Alemania o país máis activo en canto a investigación e desarrollo desta tecnoloxía. A compañía Japan Railway desenrrola desde fai uns anos o proxecto JR-Maglev. Este sistema, o igual que Transrapid, utiliza tecnoloxía EMS.

As probas deste sistema levase a cabo na linea experimental Yamanashi, donde se logrou a maior velocidade alcanzada por un tren maglev hasta o momento, 581 km/h (decembre de 2003).