A ENXEÑARÍA AERONÁUTICA/ESPACIAL

 Iván Troitiño García

A Enxeñaría Aeronáutica ou Aeroespacial é unha rama da enxeñaría que estuda o deseño e construción de avións e naves espaciais e os equipos que requiren.

O AVIÓN:DISEÑO,FABRICACIÓN E MANTENEMENTO

Que os avións nos transporten con seguridade non só é responsabilidade dos pilotos, nin dos técnicos encargados do mantemento e reparacións, nin dos controladores aéreos, senón que se debe á interrelación que existe entre as moitas áreas que interveñen na cadea de seguridade que soporta o transporte aéreo.

Os pilares fundamentais sobre os que se asenta a fabricación dun avión son os seguintes:

-A redundancia de sistemas críticos

-A robustez da estructura

-A fiabilidade do funcionamento dos sistemas

-A efectividade dos sistemas de aviso e deteción de anomalías

-O establecemento de intervalos de mantenemento programado

Debido a esta forma de traballo sistemática,os avions de hoxe en día son moi fiables.

A CABINA DOS PILOTOS:

O desenvolvemento de ordenadores, programas específicos de ordenador e monitores de vídeo permitiu substituír os instrumentos analóxicos tradicionais por pantallas multifunción e aumentar a fiabilidade dos sistemas, mellorando así a xestión da información na cabina.

Actualmente cada avión está deseñado de tal xeito que, en caso de fallo dun dos seus equipos e sistemas, outro asume o control.

A ESTRUCTURA DO AVIÓN:

Na actualidade,o concepto clave no diseño e fabricación de avións é a redución de peso.Grazas ao aluminio e á súa aliaxe con outro metal aínda máis lixeiro como o magnesio e materiais compostos como a fibra de carbono, foi posible aumentar o tamaño do avión sen comprometer o seu peso.

Con este tipo de materiais lixeiros e resistentes é posible aumentar a resistencia estrutural do avión reducindo o seu peso.

O ALUMINIO,CLAVE NA CONSTRUCIÓN DOS AVIÓNS:

Unha combinación de lixeireza, resistencia e alta condutividade eléctrica e térmica é a propiedade que fixo do aluminio e as súas aliaxes un material clave para a construción de avións, automóbiles ou motores de combustión interna.

O TREN DE ATERRIZAXE:

É un dos elementos máis críticos no deseño dun avión, xa que debe soportar impactos moi fortes durante o aterrizaje. Ademais, para frear con seguridade, deseñáronse freos de disco de carbono e sistemas de rodas antiblocaxe que posteriormente se exportaron aos vehículos que conducimos e incluso ao ferrocarril. Por outra banda, en lugar de empregar rodas moi grandes para soportar grandes pesos, optaron por patas con varios eixos e pneumáticos múltiples, que se denominan bogies, disposición que permite unha mellor distribución do peso entre todas as rodas e evitar incidentes en caso de un pinchazo ou estoupido dun dos seus pneumáticos.

OS MOTORES:

Un factor clave que teñen en conta os diseñadores a hora de elixir os motores é o peso total que terá o avión a hora do despegue.

Por outro lado,sin o desarollo e evolución que experimentou o motor a reacción,non sería posible o avance do transporte aéreo.

Outro aspecto que tamén evolucionou foi o aumento do seu diámetro, cuxa consecuencia inmediata é unha redución drástica do ruído xerado debido á redución da velocidade dos gases de escape.

O desenvolvemento e produción destes motores é unha tarefa altamente especializada por parte das empresas fabricantes. A competencia é dura e todos buscan deseñar o motor máis eficiente que proporcione o maior impulso co menor consumo de combustible, xa que isto ten un impacto decisivo nos custos operativos das compañías aéreas.